...
Yüzün gelir...
Sonra şehre bir tren gelir. Trenin üstünde bir bulut gelir. Tren bulutuyla gelir. Bulutun üstünde bir yüz belirir.. Çooook, ama çook eskiden çocuk olmuş ve hep çocuk kalmış birinin yüzüdür. Tren kadar uzak bir eskiden ve trenin gidip gidip de en yakına kadar getirdiği uzaktan, ki şimdi oraya çocukluğun göğü demek gerekir, oradan çocuk durmuş bir arkadaşlığın yüzü gelir.
...Tren gelir, yüzün gelir, hüzün gelir, tutup 'trenler de ahşaptır' deyişim başka neden olacak elbette bundandır, ahşap olanları da ancak ahşap yoldular taşır çünkü. Zira ahşap kendinden çok başkasını taşıyandır benim için. O yüzden kıymetlim olan her şeyin bir adı da ahşaptır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder